Jantien Derks
19 januari. Ik heb gewacht met het schrijven van deze tekst. Gewacht in de hoop dat het antwoord vanzelf zou komen toewaaien. Gewacht om te voelen wat dat wachten nou eigenlijk betekende. Ik wacht nog steeds.
Ik vraag mijn vriend waar hij op wacht. We praten over het ontdooien van boterhammen, de uitslagen van onderzoeken en het uitkomen van dromen. Wat duidelijk wordt is dat wachten een soort transitie aangeeft. Een transitie van wat was, naar wat komt. Van de tijd die het duurt om van het een naar het ander te transformeren. Wachten blijkt inherent aan een verwachting. We bevinden ons in de paradoxale tussenruimte van stilstand en versnelling. Het is de enige ruimte waarin we actief niks doen, maar ons al passief in de toekomst bevinden. Kan dit ook anders?
Als illustrator, schrijver en mens zou ik wachten willen verzachten. Wachten willen verheffen boven het anticiperen en presteren. We mogen allemaal wel eens wat meer doelloos stilstaan en de touwtjes laten fieren.
Over Jantien
In haar illustraties gebruikt ze haar eigen belevingen, observaties en inlevingsvermogen als inspiratiebron, waarbij ze kracht haalt uit ogenschijnlijke belemmeringen: haar gevoeligheid, onzekerheden en introversie. Ze verbindt de scherven, lijmt hun breekbaarheid en vormt hiermee een sterk geheel.​
​​Hoewel Jantien veelal werkt met digitale technieken, draait ze haar hand ook niet om voor muurschilderingen, hout- en textielwerk. Haar illustraties bieden een frisse, heldere en kleurrijke kijk op alledaagse (maatschappelijke) onderwerpen en raken de toeschouwer op humoristische dan wel ontroerende wijze. Zo illustreert ze eigenaardigheden en opvallende situaties om zich heen, kaart ze onderwerpen aan als mentale gezondheid, rouw, seksualiteit en zet ze zich in voor het neerzetten van een representatief en inclusief beeld. Ze portretteert onder andere confronterende maar herkenbare situaties waarin ze haar eigen worstelingen blootlegt en niet alleen zichzelf maar ook anderen een spiegel voorhoudt. Een spiegel die in veel werken terugkomt en een baken is van herkenning, erkenning en geruststelling. Een spiegel die met zijn gebroken stukken verrassend helder reflecteert.
Jantien werkt voor dit project samen met de organisatie Grote Broer Grote Zus. Deze organisatie biedt een vangnet voor jongeren die moeite hebben met opgroeien in onze complexe maatschappij en een steuntje in de rug kunnen gebruiken.
Grote broers en zussen zijn jongeren vanaf 16 jaar die een positieve bijdrage willen leveren aan hun wijk, vaak de wijk waar ze zelf vandaan komen. Ze zetten zich samen met andere jongeren in voor de buurt. Hun doel is de leefbaarheid verbeteren, jeugdoverlast voorkomen en jongeren een veilige omgeving bieden met toekomstperspectief. Jongeren kunnen zichzelf aanmelden als grote broer of zus voor dit initiatief.
