Evi Hogervorst
Evi Hogervorst is een illustrator die alledaagse dingen en objecten op een abstracte manier afbeeldt. Dit zorgt ervoor dat haar werk zowel herkenbaar als vervreemdend kan zijn. In haar illustraties combineert ze speelsheid en kleur tot evenwichtige composities. Het kleurrijke werk blijft niet beperkt tot één formaat of medium, en varieert dan ook van kleine illustraties tot grote muurschilderingen of keramieken vazen.
Net zoals een perenboom de tijd neemt om te wortelen, zijn takken uit te spreiden en vruchten te laten rijpen, groeit ook een vriendschap langzaam. Het ontstaat niet van de ene op de andere dag, maar komt voort uit kleine gesprekken, stille momenten en gedeelde ervaringen.
De illustratie op de picknicktafel vertaalt de ontwikkeling van een vriendschap naar het groeien van een perenboom en het rijpen van de vruchten. Net zoals een boom de seizoenen doorloopt en langzaam sterker wordt, bouwen de buddy’s in kleine stappen een band op. Dit proces is zichtbaar in de illustratie: de natuur neemt haar tijd, net zoals mensen die elkaar leren kennen.
Daarnaast laat het ontwerp ook de groei van een gesprek zien. Dit kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd: steeds meer woorden vinden door het leren van een nieuwe taal, of het wennen aan elkaar en de ruimte geven aan een vriendschap om te bloeien. Hopelijk wordt de picknicktafel ook een plek waar mensen samenkomen, de tijd nemen om te praten en elkaar stap voor stap beter te leren kennen.
Picknicktafel ‘verbeelding en vrijheid’
Tijdens het wachten kun je details opmerken die je normaal over het hoofd ziet. Of je laat je gedachten afdwalen en ziet de wereld op een andere manier. Misschien hoor je ineens de vogels fluiten of voel je de zon op je huid. Wachten hoeft geen stilstand te zijn—het kan ook een moment van vrijheid zijn, afhankelijk van hoe je het bekijkt.
Voor deze picknicktafel heb ik een illustratie gemaakt van iemand die uit het raam kijkt en het opent, als een gebaar naar vrijheid. Het raam is een overgang tussen binnen en buiten, tussen het hier en ergens anders, tussen waarnemen en verbeelding.
Er is een abstract landschap te zien, geïnspireerd op het Edisonplein. Maar als je je verbeelding erop loslaat, kan het ook iets heel anders zijn—een rustgevend landschap in een ver land, een plek om in gedachten te verdwalen. Tegelijkertijd kun je het ook andersom bekijken: iemand die dagdroomt en langzaam weer terugkomt in de realiteit.
Deze tafel nodigt uit om anders naar je omgeving te kijken, om het wachten niet als een leeg moment te zien, maar als een kans om te ontdekken en weg te dromen.
