BOSCH PARADE 2024

Bosch Parade is de tweejaarlijkse drijvende parade te ‘s-Hertogenbosch geïnspireerd op Jheronimus Bosch (1450-1616). Voor de hedendaagse kunstmanifestatie op en om het water creëren kunstenaars nieuw werk om mensen te verwonderen, te raken en te verbinden, zoals Bosch dat 500 jaar geleden deed en nog steeds doet.

Bosch Parade organiseert haar 10e editie onder het thema ‘Hedendaagse Demonen’ van 20 t/m 23 juni 2024. Het ondersteunende openlucht atelier met pop-up restaurant ‘Tuin der Lusten’ is geopend van 23 mei t/m 23 juni.

KOP begeleidt startende makers bij het realiseren van werk bij Bosch Parade met een uitgebreid talent programma vol workshops en coaching. Dit jaar begeleiden wij zes kunstenaars; Yip Stals & Lesse van der Veer, Hannah van der Schaaf & Chant van Lieshout, Daniel Arthuus, en Jochem van den Wijngaard.

Yip Stals & Lesse van der Veer

Je hebt het misschien niet in de gaten, maar de mens verandert. Voortdurend muteert er iets in en op ons. Van beenhaar tot beenmerg. Dat gaat heel langzaam gelukkig. Maar waar eindigt die transformatie? Worden we uiteindelijk surreële mutanten, zoals op Bosch’ schilderijen? Iets tussen wezen en object in?

Met die prikkelende vraag gingen Yip Geert Stals en Lesse Melijn van der Veer aan de slag voor de Benenboot, een hybride vaartuig dat door machtige ledematen wordt aangedreven. Als eindfase van de evolutie zijn boot en mens niet meer van elkaar te onderscheiden. Zo maken ze dat de beweging van de voortglijdende Benenboot voelbaar wordt in het lichaam van de toeschouwer.

De boot wordt een soortgenoot.

MOSs Social Club & Chant van Lieshout

Het is een hete zomerdag en we springen in het water. Voor het eerst in jaren hoeven we geen moeite te doen om onze hoofden boven de uitgestrekte horizon te houden. We mogen kopje onder. In en rondom het schone water vliegen haften, steenvliegen en libellen. Sinds de vervuiling in het water is samengeklonterd en getransformeerd tot een eilandengroep: ‘Isteria Archipelago’ vinden er weer magische taferelen zoals deze plaats.

Isteria wordt voortgetrokken door organismen die gevoelig zijn voor vervuiling. Deze worden uitgebuit als slaven van hun eigen ondergang. Twee vervormde vissen banjeren over het eiland, wagen een poging de vervuiling in te zetten voor iets nieuws, iets moois, iets hoopvols. Hoewel de vervuiling vreselijke vormen aanneemt, probeert ieder wezen op zich zorg te dragen voor alle kleine werelden waarin zij zich bevinden om samen te bouwen aan een betere wereld.

Daniel Arthuus

Er schuilt een demon in ieder van ons, aldus Daniel Arthuus. Een kwelduivel die ons met twijfel, cynisme en angst laat verdwalen op een rivier vol onrust. Om daarin niet te verdrinken, grijpen we naar alles dat ons hoofd boven water houdt. Religie bijvoorbeeld, zoals de monniken die met hun relikwie in De mythische kinderen van Sisyphus over de Dommel paraderen.

Maar we zouden ook kunnen leren zwemmen. Net als Jheronimus Bosch de zelfgecreëerde angsten smoren door zelf redenen te bedenken voor ons bestaan. Niet de zingeving buiten onszelf zoeken, maar diep vanbinnen. Vrede vinden in ons lot, zoals de fiere zwemmers die zorgen dat De mythische kinderen van Sisyphus blijft voortgaan.

Jochem van der Wijngaard

In Jheronimus’ tijd gebeurde het in het openbaar, op de Bossche Markt: keisnijden. Door de ‘stenen der waanzin’ uit hoofden te snijden, dachten kwakzalvers dwazen te genezen. Jochem van de Wijngaard toont ons zo’n kei tijdens Bosch Parade: een drijvende, ronkelende en fonkelende opaalachtige steen met pulserende kleuren en zware geluiden.

De kei schrikt af, als een chaotische donderwolk. Maar fascineert tegelijkertijd, is bijzonder en verrassend – anders. Als een gigantisch brein belichaamt het treffend de subtiele grens tussen gek en geniaal, en laat het ons nadenken over de vraag: hoe verhouden we ons tot dat wat we niet meteen begrijpen?

Hoeveel keien huizen er in onze eigen hoofden?